انواع موسیقی شیطانی

برای آشنایی با انواع موسیقی های شیطانی و گروه های فعال در این زمینه، نگاهی به این جریان ها می اندازیم.

انواع موسیقی های شیطانی

در بسیاری موارد صدای گیتارهای این گروه ها شبیه صدای برخورد شدید قطعات فلزی ( مثل تیر آهن) به یکدیگر و به دلیل ایجاد همین صداست که نام متال (Metal=فلز) برازنده این سبک است. (1)

صداهای ناهنجار و درهم و برهمی در این موسیقی ها به گوش می رسد.

چهره های برجسته موسیقی های متال، راک، راک اندرول (Rock'n Roll) اهل مواد مخدر، شراب، وحشی گری، سکس، پوچی و خودکشی هستند. (2)

موسیقی متال با ویژگی های جامعه ی ماشین زده امروز نسبتی مستقیم برقرار می سازد و به بیان عقده ها و اضطراب های جوامع صنعت زده و انسان رها شده و نگران می پردازد. (3)

در بسیاری از شعرهای متال جملاتی که دقیقاً نشانه ای از پوچ گرایی نیچه است، به چشم می خورد.

به کار بردن الفاظ رکیک، که برای کودکانی که تازه در حال بلوغند، جذاب است، تولید شعرهایی با صحنه ای پورنوگرافیک، تولید و اجرای موسیقی سانتی مانتال ( احساس زده یا سوزناک)، هنجار ستیزی نامتعارف (مثلاً زخمی کردن دست یک انسان و منقش کردن آن به نام گروه موسیقی)، خداستیزی و توهین به مقدسان، آواز خواندن با صدایی بین غرش شیر و عربده های بیماری محتضر، انتخاب اسامی عجیب و غریب و گاه مستهجن برای اعضای گروه و نام آهنگ ها، بیش از حد نمایشی کردن کنسرت ها، انجام حرکات بی ادبانه در هنگام اجرای شو ( مثلاً ادرار کردن، که سنتی است که جین موریسون در حالت نشئگی بنا نهاد)، بازی کردن با ملودی های احساس زده و... همه روش هایی هستند که اکثر گروه های سبک متال برای معروفیت بر می گزینند و تلاش می کنند با این روش توجه و پول مردم را به خود جلب کنند. (4)

متالیکا، مهم ترین و تأثیرگذارترین گروه موسیقی متال به شمار می آید. (5)

گروه متالیکا در سال 1981 م کار خود را در کالیفرنیا آغاز کرد. دو نفر مؤسس و آغازگر این سبک، لارس اولریچ Lars Ulrich متولد 26 / دسامبر / 1963 م در کپنهاک دانمارک و جیمز آلن هتفیلد متولد 3 / آگوست / 1963 م در لس آنجلس آمریکا هستند. بعدها افرادی به این دو اضافه شدند و آلبوم های متعددی را از خود ارائه دادند. (6)

موسیقی متال یک شاخه جدید در عرصه موسیقی راک است. بعضی می گویند این گروه با ایجاد یک نهضت ضد امپریالیستی اعتراض خود را نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی جامعه شان به گوش جهانیان رساندند.

انواع موسیقی متال

Heavy Metal

بعد از این که هارد راک در بریتانیا شکل گرفت در اواسط دهه 70 به آمریکا رسوخ کرد و گروه هایی این سبک را با حال و هوای خاص و با سلیقه آمریکایی اجرا کردند. استفاده از کوردهای سنگین تر و شعرهای رؤیایی و یا ترسناک از خصوصیات این سبک است که در اعتراض به وضعیت حاکم بر جامعه است. هوی متال هم برگرفته شده از rock / blues می باشد با صداهایی خشن تر و ممتدتر ولی همان اثر روان گردان موسیقی اواخر دهه 60 را داراست. متال اثر blues را از بین برد و در عوض همان ریف های (7) قوی گیتار را باقی گذشت.

در اواخر دهه هفتاد هوی متال به عنوان یکی از سبک های موفق تجاری ظاهر شد که در واقع یکی از شاخه های amp, roll & rock یا به بیانی بهتر فرمی تغییر یافته از آن است. در سه دهه بعدی، موسیقی متال به عنوان عضوی جدا نشدنی از موسیقی روز و معمول مطرح شد و همواره در جدول پر فروش ترین ها حضوری فعالانه داشت. بیشتر مخاطبان این سبک را نوجوان ها به خصوص نوجوانان سفیدپوست تشکیل می دهند. به طور خلاصه می توان گفت که هوی متال همان راک اندرول است بدون ته مایه بلوز و فراز و نشیب های خاص ریتم ها. (8) این خاص بودن را در تمام شاخه های موسیقی متال، از پاپ متال گرفته تا ترش متال، می توان مشاهده کرد. در آخر باید توجه داشت که در موسیقی متال تمام سازها، نه فقط گیتار، با خشونت هرچه بیشتر نواخته می شوند.

اصرار در استفاده از موسیقی نیوکلاسیکال و پاورکردهای فراوان توانست به بهترین شکل نهیلیسم جنون آمیز آن زمان را بیان کند و به تدریج در صف اول حرکتی قرار بگیرد که بعدها Heavy Metal نام گرفت. این سبک برای بسیاری یادآور مکتب هنری رمانتیک در اروپای چند صد سال پیش است و این یادآوری تا جایی پیش می رود که در بخش هایی از آهنگ همانند صحنه تئاتر می توان صدای اسب ها، به هم خوردن شمشیرها و فریاد مردان را شنید. وکال ها (9)، وهم آلود و خوفناک و یا همانند اشعار مذهبی سرودگونه هستند؛ این سبک را به واسطه ریتم منحصر به فرد و نوازندگی پیشرفته و مهیب به راحتی می توان از سایر سبک ها متمایز ساخت.

از بررسی موسیقیایی این آهنگ ها، تحلیل محتوای ترانه هایی که خوانندگان این گروه ها می خوانند و نیز از اشعار ایشان چنین برمی آید که در آن ها عصیانی کور نسبت به «حال» و میل بازگشت به «گذشته» فوق العاده قوی است. آن چنان که گاه بوی «بدویت» به مشام می رسد. تأکید و تعریفی که آن ها از مفاهیمی چون صلح، جنگ، عشق و آزادی دارند، تأیید کننده این مطلب است.

Thrash Metal

این سبک از موسیقی متال مملو از ریتم های مختلف به همراه صدای مخرب (Distortion) گیتار الکتریکی است که با صدای غیر طبیعی خواننده ترکیب شده است، در این روش برای تأثیرگذاری هرچه بیشتر از مضامین اشعار خاصی استفاده می شود که تنها هدف آن تلاش برای نمایش ترس از دنیای مدرن و پوچ امروزی، مرگ به دلیل معضلات بی ارزشی چون: اعتیاد، جنگ، اضطراب در مواجه شدن با فرهنگ های ناآشنا و مخرب، تنفر از وضعیت نامناسب موجود، پرخاش به دولت مردان و سردمداران حاکم که با واقعیت های زندگی انسانی و از روی اعتقاد بیگانه اند، می باشد. این Style را اصلی ترین سبک مشتق از Heavy Metal می دانند. گیتاری پرخاش گر، سرعتی، تکنیکی، جوّی سنگین که عموماً گیتار آن چیزی ناموزون و فراتر از ملودی آهنگ می نوازد.

Death Metal

سبکی که از دل (Thrash) بیرون آمده است. این موسیقی سعی بر نشان دادن جنبه های مرگ، درد و رنج کشیدن دارد. موسیقی ای که اشعار حزن انگیز آن با صدای بلند و خشن ادا می شود و سرشار از ملودی های زیبا و قوی است. این موسیقی شاید در دید عموم دارای هواداران زیادی نباشد، اما جزو قوی ترین سبک های موسیقی متال به حساب می آید. Death Metal در آغاز درباره مرگ، درد و سختی کشیدن بود. بی رحمی های این سبک بدون شعرهایش متشکل می شد از ریف های سنگین و بلند و کاملاً بر پایه ی نیهیلیسم و نبود هرگونه تصور و تعصب از پیش ایجاد شده (مانند دین) استوار است و همواره با اعتقاد به فساد در دستگاه های اداری و دولتی، و لزوم نابودی آن ها به مبارزه پرداخته است. دارای وزن و آهنگ است و به واسطه ی تعدیل آهنگ با ضربان موزون بیس (10) و وکال هایی که از گلو به صورت آوازی ساده و یا سرود خارج می شوند کاملاً قابل تشخیص و متمایز است. در این سبک استفاده از صداهای مهیب، شگرف و قدرتمند - که به واسطه ی پاورکردهای سازهای زهی پدید می آیند - و هم چنین نواختن تنها با یک سیم ساز، به منظور ایجاد شالوده ای پیچیده، هم گرا و تأثیرگذار بسیار چشم گیر است.

Black Metal

بلک متال در نروژ از زمانی پدید آمد که نئووایکینگ های نروژ در جست و جوی راه و وسیله ای برای نابود کردن مسیحیت در نروژ و بعد در تمام دنیا بودند و در این راه انسان های بسیاری را کشتند و کلیساهای زیادی را آتش زدند و بلک متال را تا نهایت نواختند تا شاید خدای تاریک pagan بازگردد.

Death Metal موسیقی را به ریتم و ساختاری پر انرژی تبدیل کرد و Black Metal همان شالوده و تکنیک با ابداع استفاده از ملودی به عنوان هسته ی اصلی آهنگ ایجاد شد. جمله بندی و عبارت پردازی های بلند، موزون و دارای آهنگ هم چنین پژواک و انعکاس لرزش صدا، اغلب از میان قطعات آهنگ همانند سیلی خروشان از اصوات که به واسطه ی هماهنگ سازی دقیق تناوب ها و تکرارهای درونی شان به هم پیچیده اند. به گوش می رسند. از نظر ایدئولوژی Black Metal بیشتر گرایش به اگزیستانسیالیسم دارد و در آهنگ ها از مضامین نیهیلیسم و قهرمانان جدا از جامعه بسیار بهره می برد و با تعصب بر اعتقادات خود پافشاری می کند. وکال ها بیشتر شبیه به جیغ و فریادهای دل خراش هستند.

سبک های دیگر موسیقی متال که کم و بیش با یکدیگر تفاوت هایی دارند، عبارتند از:

Doom metal, power metal, Goth Metal, Metal Rap, progressive metal, Industrial metal, metal speed metal symphonic Black, Scandinavian metal, Alternative metal, Pop metal.

انواع موسیقی های راک

Pank Rock, Hard rock, Alternative rock, soft rock, Pop rock از جمله شاخه های موسیقی راک هستند.

پاپ - راک یکی از عمده ترین شاخه های موسیقی محسوب می شود که به طور کلی به هر نوع موسیقی پاپ ساخته شده پس از دوران جذب راک اندرول به پاپ، Pop rock می گویند. از ویژگی های این سبک، ملودیک و گیرا بودن موسیقی آن است و تکیه ی آن بر موسیقی لاینقطع است که با چیره دستی نواخته می شود. از گروه های مشهور فعال در این سبک که تعداد آن ها کم هم نیست می توان به Everly Brothers, Madonna و Rowded House اشاره کرد.

Hard Rock

از نظر اکثریت دست اندرکاران موسیقی، دو سبک هارد راک و هوی متال مشابه هستند، چرا که شباهت های بسیار زیادی به هم دارند. در هر دو مورد صدای خشن گیتار کاملاً قابل تشخیص است و به طور معمول نقش اساسی را در گروه، خواننده اجرای می کند که معمولاً وظیفه نواختن سازی را هم به عهده دارد. اگرچه تفاوت های اساسی نیز دیده می شود از جمله لزوم وجود ریتم در پس زمینه موسیقی هارد راک. در صورتی که این ویژگی در موسیقی هوی متال دیده نمی شود بلکه این نوع موسیقی بر صدای خشن و وحشی گیتار و ریتم های کوبه ای تکیه دارد.

هارد راک در اواخر دهه 60 رشد خود را آغاز کرد و به عنوان یک موسیقی روان گردان باب شد و تحولی در زمینه موسیقی راک ایجاد کرد.

Punk Rock

سه تعریف در فلسفه راک به طور کلی، و خصوصاً در پانک اصل است که به هم کاملاً مرتبط هستند:

Iconoclasm: تمایل به نابودی آنچه مقدس شمرده می شود، و یا رایج یا سنتی است.

Nihilism: نفی کردن و بی پایه و اساس دانستن تمام ارزش ها - بدون ارائه راه حلی - و اعتقاد به این که هیچ چیز به طور مطلق قابل فهم نیست.

Anarchism: تمایل به بی نظمی و ابهام؛ ضد ارزش های معمول در جامعه بودن و کلاً ضد هر چیزی که از رشد و پیشرفت جلوگیری کند؛ و مخالفت با قدرت متمرکز سیاسی.

اعضای پانک عقاید آزادی خواهانه خود را از طریق هنرهای مختلف ابراز می کنند، که مهم ترین آن ها موزیک، نقاشی، شعر، و داستان کوتاه است. پانک ها از این طریق از خلاقیت خود برای به نمایش گذاشتن نارضایتی از ظلم ها و استبداد حاکم بر جامعه، استفاده می کنند.

موسیقی پانک دارای (11) Lyric های خشمگین و تند و سریع، در مورد مدرسه / AcademY، ناخشنودی از شرایط اجتماعی، ارتباط ها / relationships و مسائل خانوادگی است. یکی دیگر از مشخصات این سبک این است که بعضی از آهنگ هایش به کوتاهی 2 دقیقه است. ولی حتی در این زمان کم، آهنگ هایش می توانند حس خواننده را منتقل کنند و این آهنگ ها معمولاً خشم و عصبانیت را نشان می دهند. هدف این موزیک شوک وارد کردن، اهانت کردن، و حمله کردن به دیدگاه های عام است!

طرز لباس پوشیدن punk ها هم بیان گر دیدگاه این سبک است. پانک ها خودشان را به شکلی در می آورند که خارج از عرف باشد؛ به این ترتیب حسی که نسبت به جامعه دارند، و هم چنین ظلم ها و فقر در جامعه را منعکس می کنند. آن ها از وسایل معمولی مثل دکمه، تیغ، سوزن و تکه های پاره به عنوان سمبل حس هایی که می خواهند بیان کنند، استفاده می کنند. پانک بودن کمک می کند که هر کس بتواند فردیت یا شخصت خاص خودش را پیدا کرد، بدون این که از طرد شدن یا مورد قبول واقع نشدن بترسد.

برای مثال، روی کلاه (sweatshirt) پانکی، تکه ای پارچه دوخته شده که کلمه ی

Unity روی آن نوشته شده است... این واژه معانی مختلفی می تواند داشته باشد، و در رأس آن خواستن وحدت در جامعه است. و ژاکت جین پاره ای که روی آن کلمه های مختلفی نوشته شده که نشان دهنده سختی ها، دردها و ظلم هایی است که در جامعه موجود می باشد. پارگی لباس پانک ها منعکس کننده ی فقر در جامعه و هم چنین خشم است!

در بین دخترها و پسرهای punk شلوار جین هایی که رنگ آن ها رفته، زیاد دیده می شود. بعضی از دخترها در پانک دامن های کوتاه یا شلوار چرم هم می پوشند؛ همچنین گاهی آرایش غلیظ، ولی خلاف عرف می کنند. موها را به رنگ های عجیب و غریب می کنند، و به صورت نامرتب یا spiked یا به حالات غیر معمول در می آورند، خلاف آن چیزی که در جامعه مورد قبول است!

در اواخر دهه 60 و دهه 70، رویدادهای اجتماعی، مانند جنگ ویتنام، تورم و بیکاری، در موسیقی آن دوران خودش را منعکس می کرد. در حالی که موسیقی جدی تر می شد، اما ارتباطش با مسایل روزمره زندگی کم می شد و بیشتر حالت escapism (فرار از واقعیات) می گرفت. در همین زمان بود که گروه های پانک در انگلیس با تأثیر گرفتن از این جو، و هم چنین با کمک از موسیقی بعضی از band های آمریکایی، رو به گسترش رفتند.

برخی از گروه های موسیقی سبک جدید عبارتند از:

1. گروه دریای سرخ: این گروه تا سال 1985 اجرای برنامه می نمود. سپس بعد از توقفی چند ساله فعالیت خود را مجدداً آغاز نمود. معروف ترین خواننده این گروه رنی جیمزدیو rony ganesdio است که در سال 1988 آلبومی را با نام stors در مخالفت با جنگ ویتنام انتشار داد. بیشترین موضوعات دست مایه ی این گروه برای اجرای برنامه، مسائل داخلی، سیاست دولت و مشکلات مبتلا به سیاهان است.

2. با کره فلزی (Iron Maiden): این گروه یکی از سبک های هوی متال است که مطابق شیوه خاص موسیقی خود از ملودی های شرقی بیش از سایر گروه ها استفاده می کنند، استفاده از ملودی های ایرانی نیز در موسیقی ایشان دیده می شود. احتمالاً به همین دلیل این گروه در ایران طرفدارانی نسبتاً زیاد دارد.

سردمداران این گروه نسبت به «جنس زن» ذهنیت منفی داشته و در بیشتر تصاویر تبلیغی مربوط به آن ها، قتل زنان و دختران به وضوح نشان داده شده است.

3. گروه قاتل (slayer): از گروه های سبک هوی متال است که از سال 1985 اجرای برنامه می نماید. علامت این گروه صلیب و جمجمه است. این گروه موسیقی یکی از فاسدترین و خشن ترین گروه های غربی است. این گروه مخالفت و تنفر خویش را از زن در برنامه ای نشان دادند که در آن با موافقت دولت آمریکا یک زن اعدامی را خریداری کرده، به طرز فجیعی کشتند و خون او را نوشیدند. شعار ایشان این است: « ما از شیطان هستیم و او را پرستش می کنیم». به همین دلیل یک سمت صورت خود را با ریش و سمت دیگر را بدون ریش آرایش کرده و اجرای برنامه می نمایند.

4. گروه (w.a.s.p): این گروه نام خود را از جمله we are the sex prophet ( ما پیامبران سکس هستیم) اقتباس نموده اند. موسیقی این گروه دارای خشونت عمیقی است. به طوری که یکی از عوامل افزایش تصادفات رانندگی در آمریکا شناخته شده است. طرف داران این گروه در نیمه های شب اقدام به شب گردی، ولگردی، اعمال منافی عفت، هوس بازی و هم جنس بازی می نمایند.

5. گروه دختران (ras): گروهی است منشعب از «رپ» که به طور وسیع تری در میان دختران نفوذ دارد و اعضا و طرفداران آن غالباً دختران شهوت ران و بی مبالات می باشند. علامت این گروه عکس گروه «رپ» است.

6. گروه کیس (kiss بوسه، ماچ): این کلمه به معنای «بوسه» بوده و گروه مذکور از وحشتناک ترین گروه های فساد در غرب است که در اوج پوچ گرایی (نیهیلیسم) قرار دارد و هم جنس بازی در میان آنان بیداد می کند. از خوانندگان معروف این گروه که تغییر جنسیت نیز داده است، می تواه به (ict) اشاره نمود. آرم این گروه لکه خون پاشیده شده است که متأسفانه در ایران نیز بر روی شیشه برخی از خودروها، دیوارها، کلاسورها و... دیده شده است.

7. گروه سپول ترا (sepul ture) (sepultura = گور، دفن): یکی از گروه های موسیقی با عقاید پوچ و مبتذل است. این گروه آرژانتینی اولین برنامه خود را در یک گورستان زندانیان سیاسی اطراف شهر «ریودوژانیرو» اجرا نمودند. از جمله ویژگی های ایشان پخش برنامه های مختلف توسط استودیوهای تلویزیونی و ماهواره ای اسرائیل است. ضدیت با جنس مؤنث، هم جنس بازی، مخالفت با هر نوع قانون، اعتیاد به مواد مخدر، ژولیدگی وضع ظاهر و خال کوبی بر روی بدن از مشخصه های بارز این گروه است.

8. گروه (نیروانا): «نیروانا» نام مستعاری است که یکی از خوانندگان موسیقی غربی برای خود انتخاب کرده است. علامت این گروه نیز همان سمبل نیروانا می باشد. خواننده اصلی این گروه در سال 1993 خودکشی نمود که با مرگ وی هواداران آن نیز متلاشی شدند.

9. گروه (guns & roses): از گروه های مهم سبک هوی متال بوده که از سال 1988 برنامه اجرا می کند. این گروه آمریکایی با شش عضو اصلی گرایش شدید به مواد مخدر دارد. آن ها مواد مخدر را زیر هدبند خود جاسازی می کنند و هنگام اجرای حرکات دیوانه وار از منافذ پوست به وسیله تعریق و ترشح به داخل بدن نفوذ می نماید.

ان ها علی رغم شعارهای ضد نژادپرستی و ضد جنگی که سر می دهند، نه تنها هیچ گونه فعالیت فکری و عملی در راه صلح ندارند بلکه به وسیله ترویج فرهنگ ابتذال و پوچ گرایی هر گونه روحیه مبارزه طلبی و ظلم ستیزی را از جوانان سلب کرده و آنان را به مواد مخدر و موسیقی مبتذل و خشن مشغول می کنند.

1. پینک فلوید (Pink floyd): این گروه در مجموعه های هوی متال و رپ قابل بررسی نیست، زیرا از قدرت و غنای بیشتری برخوردار است. اشعار آنان اغلب در بیان بزهکاری میان جوانان و نیز بی توجهی سیاست مداران نسبت به انسان هاست.

این گروه در سال 1961 تشکیل شد و اعضای اصلی آن عبارت بودند از: راجر والترز، دیوید گیلمور، نیک میسون و ریچارد رایت که هر یک از آن ها تحصیلات قابل توجهی در موسیقی و الکترونیک داشته اند. گفته می شود که این گروه در کالج سلطنتی معماری انگلستان تشکیل شده است. موزیک این گروه در سال اولیه به عنوان «صخره فضایی (rock stack)» شهرت یافت. این گروه در سال 1983 از هم پاشیده شد. آخرین آلبوم آن ها در همان سال به نام برش آخر (final cut) به بازار عرضه گردید که در آن تقریباً تمام عقایدشان بازگو شد. در این آلبوم به وضوح شخصیت های سیاسی مانند خروشچف و ریگان مورد انتقاد قرار گرفته و در قطعه ای از این آلبوم، خواننده «مارگارت تاچر» را به عنوان «جوجه اردک زشت» معرفی کرده و او را دیکتاتور معرفی و خطاب می کند که کاری جز پوشیدن لباس های فاخر و آرایش کردن ندارد. در حال حاضر «راجر والترز» که از موزیسین های این گروه بود به فعالیت های خود به طور انفرادی ادامه می دهد.

11. ناپالم دت (napalm death): از گروه های هوی متال بوده و از سال 1980 برنامه اجرا می کنند. «مارگ بارنی گرین» و «سوزان سانیو» به همراه دو انگلیسی از اعضای این گروه هستند. موسیقی آنان خشن و با حالتی ترسناک ارائه می شود. آن ها تماماً لباس مشکی می پوشند و به مواد مخدر اعتیاد مفرط دارند.

در سال 1984 آلبومی از این گروه منتشر شد که در آن داستانی از برخورد یک راننده تاکسی با یک دختر به اصطلاح دردمند بیان شده است. در این داستان راننده در طول راه با دختر زجر کشیده گفت و گو می کند و او نیز اسرار درونی خود را بیان می کند. نهایتاً راننده به وی می گوید: «تمامی این بدبختی ها زیر سر سیاست شیطانی انگلیس است». البتهخ این بخش داستان در آلبوم های جدید از اصل آن حذف و سانسور شده است.

12. گروه پلی بوی (play boy): این گروه دارای بزرگ ترین کاباره ها و کازینوها در دنیا هستند و بزرگ ترین مؤسسات چاپ و تکثیر فیلم ها، عکس ها، مجلات مبتذل و مستهجن (pornow) را در اختیار دارند. آن ها روابط جنسی را با شنیع ترین وضع تشریح و تبلیغ می کنند. آرم این گروه «کلمه خرگوش» است و متأسفانه بر روی خودروها، کلاسور دانش آموزان، لوازم التحریر و... در ایران نیز دیده می شود.

از جمله گروه های دیگر عبارتند از:

الف) گروه Queen (ملکه) که از سال 1978 تا 1990 اجرای برنامه می کردند. رهبر این گروه در سال 1990 به علت بیماری «ایدز» از دنیا رفت.

ب) گروه a.h.a در سال 1988 تشکیل شده و در ایران نیز طرف دارانی دارد. برنامه این گروه در حال حاضر از شبکه m.t.v پخش می گردد.

ج) گروه avaye boarey اصطلاحاً به معنای «اعلام مرگ» در سبک هوی متال بوده و شیطان پرست هستند. این گروه در سال 1983 تشکیل شد و هم اکنون نیز فعالیت دارند.

د) گروه Sodom ( اصطلاحاً هم جنس بازی - حیوانی گرایی) که با عضویت سه نفر از سال 1985 شروع به فعالیت نموده است و سبک موسیقی آنان speed trash بوده و در محل های مخصوصی به هم جنس بازی می پردازند.

پی نوشت ها :

1. ادیب وحدانی، بررسی موسیقی متال، ص 23-24.
2. همان، فصل دوم.
3. همان، ص 70.
4. همان، ص 86.
5. همان، ص 101.
6. نابخشوده،‌ اشعار جیمز هتفیلد، (سبک متالیکا)، ترجمه و گردآوری سید حبیب گوهری راد، ص 11.
7. یک عبارت کوتاه ملودیک یا ریتمیک موسیقیایی که در طول یک آهنگ تکرار می شود.
8. Rhytm ریتم مجموعه ای از چند ریف (Riff) است.
9. صدای خواننده یا جیغ.
10. گیتار بیس یک نوع گیتار است.
11. لیریک در اصل از کلمه ی لیر (Lyre یکی از سازهای زهی عهد باستان و به نوعی همان چنگ) به وجود آمده و معنای آن ملودیک، غنایی و شاعرانه است. این اصطلاح با کمی تقریب در مثابل اصطلاح دراماتیک قرار می گیرد و تفاوت آن ها این است که موسیقی دراماتیک معمولاً خطی داستانی و توصیفی را دنبال می کند، در حالی که موسیقی لیریک حاوی بیانی شاعرانه است.